Categorie: 2025

We zijn alweer een flink aantal weken aan de slag met onze nieuwe jaarproductie. Deze crimi is een veelgespeeld theaterstuk vol onverwachte wendingen en een verrassende afloop. Zeer de moeite waard, en zeker ook voor de “niet-geoefende theaterkijkers”!

Het verhaal

Het gezin Berling viert in familiekring de verloving van dochter Sheila met Gerald Kraft – Van Ermel. Na het diner – onder het genot van nog een glas port – wordt er aangebeld. Er staat een inspecteur van politie op de stoep. Hij heeft een paar vragen…

Vragen die de verhoudingen binnen de familie zwaar op de proef stellen. En ook de vraag die voor het publiek veel interessanter is dan de gewone ‘whodunnit’. Voor je het weet zit je als kijker weliswaar in een spannende thriller, maar vraag je je tegelijk af hoe ver ieders eigen verantwoordelijkheid gaat en waar de verantwoordelijkheid van de maatschappij begint.

In 1990 ben ik als docent drama/regisseur afgestudeerd aan de toneelacademie Maastricht. In al die jaren heb ik vele en heel verschillende theaterprojecten gemaakt ontstaan uit bestaande toneelteksten, kinderboeken en ook regelmatig uit improvisaties over onderwerpen waar ik graag een voorstelling over wilde maken. Wat mij drijft? Ik houd van het onderzoeken en ontrafelen van verhalen. Ik houd van zwaarte en lichtheid met elkaar verbinden. Ik houd van met mijn spelers samen het mooiste naar boven halen. Ik houd van het voorspelbare, onvoorspelbare, uitgesproken en onuitgesproken gedrag van alle personages die ik ben tegengekomen. En ik houd van echtheid.

Dit keer aan de slag met ‘An inspector calls’ van J.B. Priestley, geschreven in de winter van 1944-1945. Een tekst die al vele decennia over de hele wereld wordt gespeeld en ook nu aan kracht niet inboet.

Mirjam over YrroS!

Met heel veel plezier zei ik voor de tweede keer ‘ja’. Dit keer op de vraag of ik ‘De inspecteur en het dode meisje’ wilde regisseren. Wat een lekker cluppie. Sinds half januari zijn we met twee vrouwen en vier mannen aan het repetitieproces begonnen en krijgen de personages en het verhaal hun vorm. Het is voor een regisseur een cadeau met deze groep enthousiaste spelers te mogen werken aan deze tekst, die ik niet in 1910 wil laten plaatsvinden, maar een zekere tijdloosheid wil geven. Alle zes de spelers onderzoeken en denken mee. Samen onze versie vormend van dit serieuze, pijnlijk grappige en maatschappijkritische stuk. De combinatie van lef, talent en gedrevenheid om samen iets moois te willen maken, zorgt dat het publiek weer een verrassende voorstelling zal gaan zien.